رد شدن به محتوای اصلی

همراه میشوی

جایی میان آسودگی دستهای تو
صبح میشود
نور میکشد به خیال ماسر
تو
مهر میشوی
من
 آغوش میشوم
جایی میان تشنگی دستهای تو
من
 چشمه میشوم
تو
 نوش میشوی
نوشین پیاله میشوم
 من
پر جوش میشوی
جایی میان مهربانی دستهای تو
تر میشوم
تو
 باران
 ترانه میشوی
جایی میان خواهش لبهای من
تو
 بوسه میشوی
پر میشوم
یگانه میشوی
جایی میان زمزمه دستهای تو
من
 قصه میشوم
افسانه میشوی
افسوس میشوم
توپیمانه میشوی
جایی میان بی قراری دستهای تو
جایی
میان روشنی چشمهای تو
سر شار میشوم
تو
پرواز میشوی
پر میشوم
من
تو
آواز میشوی
زیباترین زن جهان
من
آغاز میشوم
تو راه میشوی
همراه میشوم. 
برچسب‌ها:

نظرات

‏یازده دقیقه گفت…
این فقط کمی شعر نبود.. این خیلی فوق الهاده بود.. خیلی...
جایی میان مهربانی دستهای تو....................
شنبه, مهر ۲۴, ۱۳۸۹ ۱:۳۵:۰۰ قبل‌ازظهر
‏مریم59 گفت…
(جایی میان مهربانی دستهای تو ) از این تیکه خیلی خوشم اومدو به جای واژه های نوشین پیاله یا پیاله
ازواژه های دیگه استفاده میکردی بهتر می شد در کل
خوب بود
شنبه, مهر ۲۴, ۱۳۸۹ ۱:۵۰:۰۰ قبل‌ازظهر
ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

تقسیم

این بی هوا مرا برد به فضای کتاب تقسیم.هر چه بین کتابهام می گردم پیدا نمی کنم.تقسیم اما نوشته پیرو کیارا نویسنده ایتالیایی.داستان" زیبایی "ای است که بین سه خواهر مسن ومذهبی-تقریبا ثروتمند-تتامانتری تقسیم شده و امرنتزیانو پارونتزینی کارمند مرموزسر به تویی که این تقسیم را بین این سه خواهر به خوبی تشخیص می دهد و به همان خوبی بهره می برد!هر سه را با خود دارد.وبا زیرکی به خانه این سه خواهر راه پیدا می کند.اداستان جذابیست که کنجکاوی ات را به اندازه تحریک می کند که تا ته اش بروی و بدانی که سر انجام این مردک فاشیسم خوش اشتها که هر شب با هر سه خواهر شام می خوردوپیاده روی می رود و می خوابد به کجا می کشد.انتخاب بخش های سالم یک سیب کرم خورده-شاید هم پوسیده...یادم نمی آید-بوسیله این آقا هم خلاصه داستان است. داستان عشقبازی یکی از این خواهرها-اشتباه نکنم وسطی...کتاب را کجا گذاشته ام!-با پسرک همسایه که اتفاقا در کلیسا اتفاق می افتد را خواندنی با دقت بخوانید-جمله سختی بود؟خب دوباره بخوانید-به هر حال من که یادم نمی آید کجا گداشتمش یا شاید به کسی دادمش که حالا یادم نمی آید.اما شما اگر دستتان ...
۱۳ نظر
بیشتر بخوانيد

مرشد و مارگریتا

بعضی از کتابها را وقتی تمام میکنی دوست داری.بعضی هارا موقع خواندن دوست داری.اماکتابهای کمی هستند که سطر سطرشان را دوست داری و سطر سطرشان را با علاقه میخوانی.این کتابها برای من کمتر از یک سفر دوست داشتنی نیستند. من سطر سطر مرشد و مارگریتا را با لذت خوانم.خواندم و تحسین کردم.و به همه شخصیتهایش دل بستم.مثل اغلب کتابهای روسی شخصیت های زیادی در کتاب هستند.همه شخصیت ها را دوست داشتم. مرشد و مارگریتاقصه ای درباره شیطنت های شیطان است...شوخی هایی که ولند-ابلیس-با مردم مسکو میکندو... بولگاکف ولند را جوری تصویر میکند که نمیتوانی از او نفرت داشته باشی.ابلیس بولگا کف آنقدر ها هم بد نیست.فقط گاهی با آدمها شوخی میکند...اینکه شوخی اش را چقدر جدی بگیری با خودت است.بولگاکف قهرمان داستان را مرشد و مارگریتا اعلام میکند.اما موقع خواندن کتاب مشتاق دانستن سرنوشت همه شخصیت ها میشوی.و گاهی مرشد را فراموش میکنی.... دیشب بعدازخواندن صفحه اخر دلم میخواست از اول بخوانم.نخندید!
۱۴ نظر
بیشتر بخوانيد