اینکه از صبح یکسره کار می کنم وفکر و هیچ خسته نمی شوم از کارو اینکه سر ظهردرسکوت اتاق -همکارهای پر سرو صدام امروز کم پیدا بودند-با مشاور مخصوص ام-تو-حرف می زنیم و جایی که من کم میاوورم تو بجایم فکر می کنی و برنامه می ریزی و من برنامه هارا بهم تا به توافق می رسیم.واینکه سفارش غذا می دهم و اینکه تمام عصرم را با علاقه و بدون خستگی در سکوت دلخواهم کار می کنم و علیرغم اینکه محاسباتم در مورد پیشرفت کار -بخاطر اشتباه همکار محترمم در کارگزینی-درست از آب در نمی آیدوحوالی 6عصر سرد امروزمیز کارم را در شلوغ ترین وضع ممکن رها می کنم به مقصد خانه-یعنی دستهات-هیچ احساس خستگی نمی کنم.واینکه همینکه می رسم خانه یک فنجان چای نسترن گرمم می کند ودرازکش کارتون می بینم-دقیقاکارتون...بیگانگان زیر شیروانی-و به بعضی جاهاش که می رسم بلند می خندم تافی با طعم توت فرنگی می خورم -بدون درد ابدی وجدان تپلم-واینکه کتاب خیره به خورشید راشروع میکنم.اینکه با توخیال تلافی روز تولد را می بافیم.اینکه برایم chucklesمی خری!این یعنی صبح یعنی بهار. به همکارم می گفتم سکوت از لوازم ضروری زندگی من است،چه خوب که از صبح نبودید!!!
نظرات
سه ساله فال حافظ ک می گیرم یه غزل میاد!
سلام
...
هرکاری میکنم نمیشه واست کامنت گذاشت!؟ الان الیته کامنت دونی باز شده...
نکنه اینجام طرح هدفمندی و اینا در حال اجرا شدنه!!
مال گونتر گراس رو هم خوندم...
چی نوشته بودی؟ من زیادی خنگم!
البته اون تیکه نوشته با حال بود...
یلدای تاریخ گذشته ات مبارک.مهم نیست که گذشته،تبریک بهانه ای است برای جریان دوستی و صمیمیت.یک زمانی برای دانشجویان رشته حسابداری درس توسعه اقتصادی میگفتم!!! روز با طراوت. پایدار و سرفراز