رد شدن به محتوای اصلی

حوالی احوال

سرماخوردگی همچنان ادامه داره.این چند روزه از همه کارام عقب موندم.امتحان ارشد ندادم چون نمیتونستم برم سر جلسه.تب و لرز!بد تر از همه این بود که نمیتونستم بخوابم.امروز شنبه است اما من از زور کسالت آرزو کردم کاش چهار شنبه بود!پشیمونم که چرا واکسن نزدم!
خاک غریب تموم شد.بخش اولشو بیشتر از بخش دوم دوست داشتم.
چه کسی باور میکند رستم رو شروع کردم.هنوز باورش نکردم ونتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم.شاید دلیلش بدبینی ام نسبت به داستان نویسهای وطنیه.و دلیلش چیزی جز این نیست که سالهاست یه داستان خوب نخوندم!البته من از نوشته های آقای غیاثی خوشم میاد.ادبیاتش ادبیات مهاجروبه نظرم نوشته هاش کاملاً قابل تأمل و قطعاًارزش خوندن داره.اینروزا همه اصرار دارند بنویسن و بدتر از اون اصرار دارن نوشته هاشونو چاپ کنند!جالبه که جدیداً!هر بار میرم کتابسرای نیک به کتاب اشانتیون میگیرم.تا اینجا همه شون داستان کوتاه بودندو از نویسنده های گمنام ایرانی....
سرما خوردگیم باعث شد حسابی از کلاس زبانم عقب بمونم.فشردگی کارم تو اداره یه طرف.کارای شخصیم.کارای کلاسم...اینروزا این عقب موندگیها باعث استرسم میشه.باید یه فکری برای تأمین آرامشم بکنم!
-دلم میخواست کسی در حوالی احوال من نبود-
فکر کنم سید علی صالحی اینو گفته.
برچسب‌ها:

پست‌های معروف از این وبلاگ

در بغل عشق، خزیدن گرفت

اینکه از صبح یکسره کار می کنم وفکر و هیچ خسته نمی شوم از کارو اینکه سر ظهردرسکوت اتاق -همکارهای پر سرو صدام امروز کم پیدا بودند-با مشاور مخصوص ام-تو-حرف می زنیم و جایی که من کم میاوورم تو بجایم فکر می کنی و برنامه می ریزی و من برنامه هارا بهم تا به توافق می رسیم.واینکه سفارش غذا می دهم و اینکه تمام عصرم را با علاقه و بدون خستگی در سکوت دلخواهم کار می کنم و علیرغم اینکه محاسباتم در مورد پیشرفت کار -بخاطر اشتباه همکار محترمم در کارگزینی-درست از آب در نمی آیدوحوالی 6عصر سرد امروزمیز کارم را در شلوغ ترین وضع ممکن رها می کنم به مقصد خانه-یعنی دستهات-هیچ احساس خستگی نمی کنم.واینکه همینکه می رسم خانه یک فنجان چای نسترن گرمم می کند ودرازکش کارتون می بینم-دقیقاکارتون...بیگانگان زیر شیروانی-و به بعضی جاهاش که می رسم بلند می خندم تافی با طعم توت فرنگی می خورم -بدون درد ابدی وجدان تپلم-واینکه کتاب خیره به خورشید راشروع میکنم.اینکه با توخیال تلافی روز تولد را می بافیم.اینکه برایم chucklesمی خری!این یعنی صبح یعنی بهار. به همکارم می گفتم سکوت از لوازم ضروری زندگی من است،چه خوب که از صبح نبودید!!!
۹ نظر
بیشتر بخوانيد

بهانه!!!

خوب این هیچوقت اینقدر حاد نشده بود.کهنه و مزمن بود.اینکه دلم بخواهد به پهلو دراز بکشم،سرم را همراه همه خستگیم روی بالشم بگذارم و بی معطلی بخوابم والبته که دیگر از خواب بیدار نشوم.شاید هیچوقت اینهمه خسته نشده بودم از بیداری.آنوقت تو فکر میکنی وقتی بخوابم باز هم می توانم از ساندویچ های آیدا بخورم؟یانه؟بعید میدانم.من که ملانی بیبی نیستم.من نگارم.می دانستی؟خوب اهمیتی ندارد.سهم من از ساندویچهای آیدامال تو.اما بین خودمان بماند.بدم نمی آمد ملانی بیبی باشم و گهگاه شکلات داغ بنوشم.خوب این یکی جا می ماند،تو هیچ وقت شکلات داغ سفارش نمی دهی.چه کار کنیم؟می بینی؟باز هم نمی توانم بخوابم.چاره ای نیست.بیدار می مانم تا بقیه شکلات ها را بخورم.و سفیده تخم مرغ هارا.و همه ماهی ها و میگو ها راو چیزهای دیگری که به جای من نخواهی خورد...
۷ نظر
بیشتر بخوانيد

the dreamers

-ساعت 30:30دراز میکشم گوشیم از روز قبل خاموش است.با ساعت کوکی جهیزیه که مامان با خوش خیالی طی قرن گذشته  خریده بود ور میروم.بالا خره موفق می شوم کوکش کنم که 4 زنگ بزند بروم سر کلاسم.5 دقیقه بعد تا میایم کفه ام را بگذارم تلفن زنگ می خورد.بلند می شوم. -گوشیت خاموشه؟ و گفتگو ادامه دارد.اصولا دایره گفتگو های من و مریم متنوع است.از نمایشگاه نقاشی ش شروع می کند تا قیمت ساندویچ میکر فلر و  بحران اقتصادی واضافه وزن.آخرش هم زنگ خانه اش را میزنند و گفتگو تمام میشودو البته در همین حین کلاس کنسل می شود و تعطیلات من شروع !از وبگردی گرفته تا دو چرخه و هورمزد و دوش و ...حدود8:30  از آرایشگاه.می آیی.طبق معمول نمی بینم!تا می پرسد چطور است و من شرمنده می گویم عالی!البته انصافا ایندفعه گند نزده بود به موهاش. -حالا ساعت 9 شده رفته سنگ نوردی.قبل از رفتن تاکید میکند که حسن هم می آید.من هم تفی حواله م.م.لکت می کنم که نمی توانم با حسن تمرین کنم.برو خوش باش.گشنمه.الحمدلله هیچی برای خوردن نداریم.یخچال همیشه خالی است.گشادی ام می آید خونه اماجون بروم.حوله به تن سرم را میکنم توی یخچال.نیست.چیزی نیست.توی کابینت
۷ نظر
بیشتر بخوانيد