از حر ف پرم گوش برایم بفرست

از صبح من الهه شنونده دخترک همکارم هستم.همه حرفها و درد دل هایش را می شنوم و البته که خیلی ها را قبلا شنیده ام و خیلی ها را همین امروز تکرار کرد. قرار ندارم.گاهی صبوری ام را از دست می دهم و دلم میخواهد روانه اش کنم و آرام شوم و به کارهای خیلی اداره ام برسم.چشم هاش معصوم است.کودک.گوش میکنم و به این فکر میکنم که من چقدر پرم از حرف.حرف.حرف.
عنوان پست شعر جلیل صفر بیگی ست لابد.