گاهی فکر می کنم برای تو نقش همون پدر عجیب رمان جز از کل استیو تولتز رو دارم ... و روزی میرسه که هم دوسم خواهی داشت و هم نمی دونی با سفسطه هایی که تو مغز کوچولوت می ریزم چه کنی . چاره ای نیست کوچولوی شیرین،بخت تو مادری مثل من بود !
چون که من از دست شدم در رهِ من شیشه منه ور بنهی پا بنهم ...هر چه بیابم شکنم