محبوب من گاهی
میان ریزودرشت مشغله هایش
گم می کند مرا
راه خانه را
-عنوان پست اززنده یادنادرابراهیمی وام گرفته شده.بلا عوض!
میان ریزودرشت مشغله هایش
گم می کند مرا
راه خانه را
-عنوان پست اززنده یادنادرابراهیمی وام گرفته شده.بلا عوض!
-ساعت 30:30دراز میکشم گوشیم از روز قبل خاموش است.با ساعت کوکی جهیزیه که مامان با خوش خیالی طی قرن گذشته خریده بود ور میروم.بالا خره موفق می شوم کوکش کنم که 4 زنگ بزند بروم سر کلاسم.5 دقیقه بعد تا میایم کفه ام را بگذارم تلفن زنگ می خورد.بلند می شوم. -گوشیت خاموشه؟ و گفتگو ادامه دارد.اصولا دایره گفتگو های من و مریم متنوع است.از نمایشگاه نقاشی ش شروع می کند تا قیمت ساندویچ میکر فلر و بحران اقتصادی واضافه وزن.آخرش هم زنگ خانه اش را میزنند و گفتگو تمام میشودو البته در همین حین کلاس کنسل می شود و تعطیلات من شروع !از وبگردی گرفته تا دو چرخه و هورمزد و دوش و ...حدود8:30 از آرایشگاه.می آیی.طبق معمول نمی بینم!تا می پرسد چطور است و من شرمنده می گویم عالی!البته انصافا ایندفعه گند نزده بود به موهاش. -حالا ساعت 9 شده رفته سنگ نوردی.قبل از رفتن تاکید میکند که حسن هم می آید.من هم تفی حواله م.م.لکت می کنم که نمی توانم با حسن تمرین کنم.برو خوش باش.گشنمه.الحمدلله هیچی برای خوردن نداریم.یخچال همیشه خالی است.گشادی ام می آید خونه اماجون بروم.حوله به تن سرم را میکنم توی یخچال.نیست.چیزی نیست.توی کابینت
نظرات
سلام
از آشناییت خرسندم
دیگه تو این زمونه برای حفظ ارادتمون به نوشتن مجبوریم به همه چی متوسل بشیم
حالش ک جا اومد دوباره پیدا میکنه
ضمنا متشکر از حضور و نظرتان در هشتمین روز. مباحثه همچنان در جریان است... ;)
که رد نگاهت را
سر هیچ چارراهی نمی بینم