رد شدن به محتوای اصلی

سلام از بنده است

شما نمی دانید چه حالی می دهد که ساعت به ساعت مورد نظر نزدیک باشد.توی سکوت اداره سیستم ها را خاموش کنی پنجره را ببندی و پرده را بکشی-فقط برای اینکه فردا صبح لذت کنار زدنش را دوباره بچشی-پالتوی عتیقه ات را بپوشی و کوله ات را  ببندی اتاق را چک کنی و تیلفون همراه و فلش و کلید و کیف پول را به ترتیب.منتظر تلفن یارو بمانی.علی رغم بد اخلاقی ات از صبح دلت بخواهد ببینیش و گرسنه هم باشی.و برسی خانه غذا گرم باشد و این قصه ادامه دارد.و دست بر قضا تکراری باشد و با این همه تو خوشت بیاید از این تکرار.
-از"دست بر قضا" خیلی خوشم آمده.من بعد بیشتر استفاده می کنم و به همین سادگی حالش را میبرم.شما هم برای خودتان یه کلمه با حال پیدا کنید و حالش را ببیرید.
-فردا قرار است توی یک همایش احمقانه شرکت کنم .ازدست نگار درونم ناراحتم-بخاطر شرکت در این همایش-و هر بار که یادم می آید به گونه ای ملالت بار نگاهش می کنم.و این  گونه ی  ملالت بار نگاه از صد تا فحش هم بد تر است.
 - اتاق بغلی اتاق آقای م است.البته م اول اسمش است.تاکید می کنم اسمش نه اسم فامیلش.صدای قهقه اش می آید.قد و قواره اش طوریست که اصلا قهقهه بش نمی آید و نگار خبیث درونم چن تا حرف بد -که اصلاهم پاستوریزه نیست- به خندیدنش حواله می کند.
-با گوگل دعوام شد.خیلی بی شعور است.
-و شما نمی دانید عجب حالتان گرفته می شود که یارو زنگ می زند و می گوید امروز کار دارد و دیر تر می آید یا از آن بد تر نمی آید.نگار درون آدم سگ می شود و منتظر!
-یارو کارش سخت تر شده!سخت نه.سخت تر!
-دست بر قضا بطور غریبی- یا بطور غریزی!-وقتی یارو از در وارد می شود و دست بر قضا عصبانی ام  و می گوید سلام.میگویم سلام از بنده است!
-waiting!روز عنی ادامه دارد.
 -بله من هم عصبانی می شود.

نظرات

‏تو! گفت…
از عنهای دیروز سلام از بنده است بیشتر چسبید !
نگار گفت…
سلام.امروز فی الواقع فرداست!فلسفه اش آدمو میکشه!
درخت ابدی گفت…
پس به سلامتی دوباره شروع کردی.
روزمرگی‌های خوبیه. صادقانه‌س.
عصبانیت هم خوبه:)
دمادم گفت…
دست بر قضا عجب وصف حال بود. بخصوص جمله اخرش در هنگام عصبانیت و گفتن سلام از بنده. چه میشود کرد، هزار سال هم که بگذرد بعضیر دلواپسی ها و شادی های آدم تمام نمیشود. به قول دوستی خیالی که در گوشم گفت: همیشه یکجور عاشق میشویم.
البت که اینطور است.
راستی دیدم فیلتری. من هم ادرس وبلاگ فیلتر شده ام را میگذارم بلکه سر و سامانی بگیرد.
نگار گفت…
دوست من به روزی امید بستم که کودکانمون معنی سان.سور و ف.ی.لتر رو هیچ وقت نفهمند و حتی لازم نباشه توی فرهنگ لغت ها دنبالش بگردن.
میس راوی گفت…
اینجور وقتا مثلن میشه به اون قسمتای تکراری ِ خوب فکر کرد.
دست بر قضا منم دارم روزای سخت ترم رو تجربه می‌کنم و تکه کلامت رو دوست داشتم
(:

پست‌های معروف از این وبلاگ

the dreamers

-ساعت 30:30دراز میکشم گوشیم از روز قبل خاموش است.با ساعت کوکی جهیزیه که مامان با خوش خیالی طی قرن گذشته  خریده بود ور میروم.بالا خره موفق می شوم کوکش کنم که 4 زنگ بزند بروم سر کلاسم.5 دقیقه بعد تا میایم کفه ام را بگذارم تلفن زنگ می خورد.بلند می شوم. -گوشیت خاموشه؟ و گفتگو ادامه دارد.اصولا دایره گفتگو های من و مریم متنوع است.از نمایشگاه نقاشی ش شروع می کند تا قیمت ساندویچ میکر فلر و  بحران اقتصادی واضافه وزن.آخرش هم زنگ خانه اش را میزنند و گفتگو تمام میشودو البته در همین حین کلاس کنسل می شود و تعطیلات من شروع !از وبگردی گرفته تا دو چرخه و هورمزد و دوش و ...حدود8:30  از آرایشگاه.می آیی.طبق معمول نمی بینم!تا می پرسد چطور است و من شرمنده می گویم عالی!البته انصافا ایندفعه گند نزده بود به موهاش. -حالا ساعت 9 شده رفته سنگ نوردی.قبل از رفتن تاکید میکند که حسن هم می آید.من هم تفی حواله م.م.لکت می کنم که نمی توانم با حسن تمرین کنم.برو خوش باش.گشنمه.الحمدلله هیچی برای خوردن نداریم.یخچال همیشه خالی است.گشادی ام می آید خونه اماجون بروم.حوله به تن سرم را میکنم توی یخچال.نیست.چیزی نیست.توی کابینت

دکتر آرین

دوست دارم...اینکه دستهایم یعنی کشیدگی انگشتهایم را دور ماگ قهوه ای خط خطی ام حلقه کنم و گرمای نوشیدنی ام را مزه مزه کنم و دلگرم شوم به این لحظه های سرد نه به این روزهای سرد و اینکه خیال کنم به خدا سرفه هایم ابدی نیستند و همین روزها که خسته ی خسته شدم و نفس عمیقی علی رغم این هوای کثیف کشیدم خوب می شودوتو دربست به این خیال ایمان بیاوری... را می گویم.واینکه سرک بکشم به خیال تو به وبه آرزوهای کوچکت برای انتخاب شبی پیاده تا دکترآرین رفتن و شکم چرانی با طعم نازک همراهی.واینکه به خیال تو دستی ببرم و از آسمان آن شب قول بگیرم که باران بیاید و باور کنم که می آید.به همین سادگی.دستهایم را یعنی ظرافت انگشتهایم را زیر چانه ام بگذارم و به تو نگاه کنم که بقیه این خیال را بگویی که بعد... و پیتزای دکتر آرین لابد حوالی میدان فاطمی ست.تعریف دارد.ما که نخوردیم!!! لابد!!